Het optimalisatie-algoritme start van een set verdelingen die gegenereerd worden door het standaard-algoritme. Het optimalisatie-algoritme heeft als doel om de verdelingen uit te drukken op een representatieve manier, en vervolgens de “beste” verdeling te kiezen. Belangrijk element hierbij is, dat ouders met kennis van het algoritme, dit niet kunnen misbruiken om strategische keuzes te maken die hen meer kansen zouden geven op een gunstige toewijzing dan ouders die hier geen kennis van hebben.
1. Uitdrukken van de standaard-resultaten
Er zijn verschillende manieren om het resultaat van het standaard-algoritme uit te drukken. De meest volledige manier is uiteraard de volledige representatie, maar het is ook mogelijk om bijvoorbeeld enkel het aantal weigeringen of het aantal toewijzingen per aanmelding or per school in beschouwing te nemen. In onderstaande voorbeelden zullen we uitgaan van de volgende aanmeldingen:
Volledige representatie
Het volledige resultaat van de verdeling die bekomen wordt door het standaard-algoritme, met een duidelijk overzicht van alle scholen, volgnummer en voorkeur:
Representatie 1
Representatie van het resultaat waarbij we uitdrukken hoeveel kinderen hun 1ste, 2de, 3de voorkeur kregen, en hoeveel kinderen er nergens toegewezen werden.
| Voorkeur 1 | Voorkeur 2 | Voorkeur 3 | Nergens toegewezen |
| 8 | 2 | 0 | 1 |
Representatie 2
Representatie waarbij we het resultaat uitdrukken in functie van het aantal weigeringen.
| 0 weigeringen | 1 weigering | 2 weigeringen | 3 weigeringen |
| 8 | 2 | 0 | 1 |
Stel dat we 2 iteraties gedaan hebben van het standaard-algoritme.
- Resultaat 1: 2 kinderen hebben hun eerste keuze, 1 kind heeft zijn 2de keuze
- Resultaat 2: 2 kinderen hebben hun eerste keuze, 1 kind is nergens toegewezen.
Resultaat 1 is duidelijk het beste resultaat.
Hoe kunnen ouders hier op anticiperen?
Een ouder die slechts 1 keuze opgeeft, zal meer kans hebben om zijn eerste keuze te krijgen.